Shagun Sodhani Sodhani itibaren Perumachanahalli, Karnataka, Hindistan itibaren Perumachanahalli, Karnataka, Hindistan

Yalom, varoluşçuluk perspektifinden bir psikoloji ve psikoterapi hesabı sunar. Psikopatolojinin çoğunun, yaşamın anlamı, ölüm ve insanı rahatsız eden şeyler hakkındaki varoluşsal sorulardan kaynaklandığını savunuyor. Psikoloji alanındaki söylemlere hâkim olan psikanalitik, davranışçı ve nörobiyolojik paradigmalardan gelen ferahlatıcı bir değişimdir. Felsefeyle ilgilenenler, özellikle 19. ve 20. yüzyılın sonlarındaki Continental çeşitlerinde, Yalom'un hesabında birçok rezonans bulacaklar.

Orijinal incelemem aşağıda kaydedildi. Bu kitabı en son okuduğumdan beri dört yıl geçti. Orijinal değerlendirmem çok değişmedi. Bununla birlikte, şu anda dizinin büyük bir bölümünde günde yaklaşık bir Ölüm kitabını okudum. İlk defa özlediğim küçük nüanslar var. İnce, Havva ve Roarke ilişkisinde, genel olarak polislere (ve birisine aşık olduğu anlamına gelir ve polislerinin iyi polisler olduğunu kabul eder) görüşlerini değiştirir. Bu hala serideki en sevdiğim kitaplardan biri. Ayrıca, Peabody kayalar. Havva'nın proteini olarak değil Havva'nın ortağı olarak gerçekten kendine geliyor. [Orijinal inceleme] Her şeyden önce, IN DEATH serisini seviyorum - Kindle'ım ve ciltli kitabım için yeni sürümler aldığım noktaya kadar. Bir noktada, şu anda serinin ilk yirmi kitabını, şu anda ciltsiz rafta, ciltli kitaplarla değiştireceğim. Bununla birlikte, dizideki her girişi otomatik olarak sevmiyorum. Robb / Roberts'ın son teslim tarihini karşılamak için acele edip etmediğini merak ettiğim birkaçı var. ÖLÜMDE HAZIRLIK DEĞİLDİR - Tekrar ediyorum DEĞİLDİR - bunlardan biri. Gergin hareket, sıkı komplo ve doğru Havva beni sık sık çok geç tutan tatmin edici bir okuma için harmanlanır. Ek olarak, okuyucu Eve'nin karmaşık motivasyonlarına ve yanlış bir polise girerken duygusal makyajlarına bir göz atıyor. Bu kitap, karakterleri ve dizileri sevmemin tüm nedenlerini cesaretle gösteriyor. Bu, tüm Eve Dallas hayranları için bir zorunluluktur.

Valerie Ryan'ın goodreads incelemesi bana aşırı derecede sert görünmesini sağlıyor, çünkü bu romanın çok şey var. Muhtemelen, kısa bir süre sonra savaş alanında veya yakınında buluşacak olan çeşitli karakterleri tanıtan ayrı kısa bölümlerle ve özellikle Konfederasyon generallerinin Carrie McGavock'un evindeki görünümü ile iyi başlıyor. Beş çocuğundan üçünü kaybeden Carrie, yaşam acılarından emekli olmak için elinden geleni yaptı, ancak bu generali inkar etmek yok. Planı evini bir tarla hastanesine dönüştürmektir. Yüzlerce ağır yaralı askerin gelmesinin, o günün birçok saçmalıklarından biri olduğunu "rahatsız etmeyeceğini" umduğunu bıkmış yorumu. Bir sonraki olayları hızla Carrie'yi funk'ından çıkarır ve sona ermeden önce şehirdeki en müthiş düşmanla başarılı bir şekilde müzakere eder ve şaşkın bir kocayı ve bir ekip ekibini kişisel vizyonunun gücü ile birlikte çeker. Bu vizyon, hikayenin arkasındaki tarihsel gerçeğin çekirdeğidir ve bana göre yazar, bilinen birkaç gerçeği ortadan kaldırmak için çok tatmin edici bir iş yaptı. Bu bana aynı zaman diliminde ve doğuya çok uzak olmayan Soğuk Dağ'ı hatırlattı. Her iki hikayede de karakterler o kadar sert ısırılır ki, görünüşleri kendileri olmasa bile diğer insanları uyarır. Ryan'ın şikayet ettiği gibi, motivasyonların her zaman net olmadığı ve bazı anlatı dizilerinin asılı kaldığı doğrudur. Belki Hicks malzemeyle daha fazlasını yapabilirdi. Öte yandan, Güneyin Dul'u yaşamın dağınıklığını yansıtır ve muhtemelen bu koşullarda yaşam normalden daha karışık hale gelir. Karakterlerin kendilerini bu sayfalarda sunulanlardan daha iyi anladıklarından şüpheliyim ve onları kesin temalara bağlamak için yapılan herhangi bir girişim müdahaleci görünebilir.

tüm zamanların favorilerimden biri!

Kesinlikle bir aşk ya da kitap nefret ediyorum. Birçok insan Objektivist felsefe bombardımanının romandan hoşlanmamalarının merkezi olduğunu düşünüyor. Ancak bu duyguları bir roman olarak gördüğünüz gibi bir kenara koyabilirseniz, giderek zayıf olan ve kapalı fikirli bir dünyaya karşı savaşırken hikayeyi ve karakterleri takdir etmek çok daha kolaydır.