Caty Magnuson Magnuson itibaren 6820 Ralitsa, Bulgaristan itibaren 6820 Ralitsa, Bulgaristan

Yıllar ve yıllar boyunca eminim bu kitabı okudum, belki de 40 yaşlarımdayken. Ama ben sadece okudum [çünkü Marlene kitap kulübünde okumayı konuştu] ve şimdi bu kitabı hiç okumadığımdan eminim! Sanırım her zaman okuduğum bir Alaycı Kuş'u öldürmekle, belki de iki kez bile karıştırdım ve filmi gördüm. McCullers bana çok daha karanlık bir kitap gibi geliyor. İnsanların neden iki kitabın birbirine benzediğini söylediğini anlamıyorum. Harper Lee'nin [hafızamda] kitabında birçok olumlu şey var, her halükarda ana karakterin ailesi son derece işlevsel ve destekleyici görünüyor. "Kalpteki" Biff, etrafındaki kişilere gerçekten destekleyici görünen tek karakterle ilgilidir. Bir nedenden ötürü anlamadığım halde, onun bakım tutumu diğer insanlara ulaşmıyor gibi görünüyor. YALNIZLIK - bu kelimeler kitapta sonunda birkaç düzine kez meydana gelir; sadece bu gerçek bize bunun temalardan biri olduğunu söyler. Sanırım bazı durumlarda bir karakterin neden 'gereksiz yere' yalnız kaldığı konusunda şaşkın kaldım çünkü etrafta arkadaş olabilecekleri en az bir kişi vardı [ama muhtemelen bunu fark etmediler]. Her durumda, McCullers yalnızlığı hissedebileceğimiz bir şey haline getirir, aynı zamanda maddi bir şeymiş gibi. Goodreads hakkında bu kitabın ÇOK ÇOK tartışması! Bunu daha önce hiç görmedim [belki diğer Goodreaders ile çok popüler olan kitapları okumadığım için]] Onlara eklemek için pek fazla bir şey yok. Ben de yazarı, eski Dr. Copeland ve alkolik Marksist Jake Blount arasındaki bu konuşmayı dahil etmekte çok zekice buldum. Onbeşinci kez, insanların birbirleriyle nasıl çok az gerçek anlayış veya anlaşılma hissi ile konuştuklarını gösterir. [Ve Jake'in ABD'ye ilişkin Marksist analizinin özeti sert vuruyor ve iyi yapılmış.] Bu belki de kitabın en iç karartıcı yönü - orada [birkaç kişi orada dinleyebilecek ve dinlemeye istekli kalplerimizi onlara döküyoruz, ama bir şekilde bu insanları bulamıyoruz ya da bunu yaptığımızda inanmıyoruz ve bu nedenle fırsattan yararlanmıyoruz. McCullers, Singer'ın çok iyi bir dinleyici olmasına rağmen, birisiyle konuşmak için kendisine büyük bir ihtiyaç duyduğunu göstermek için çok zekidir, ancak sessiz olduğu için yapamaz. Onları duyup duymadığını / anlamadığını ve SInger'in de iletişim kurması gerekebileceğini tamamen görmezden gelmek zorunda kalmadan kalplerini Singer'a döken dört kişinin trajedisi ... [Sonra tekrar, Singer proaktif ve bunlardan birine yazılmıştır ...] Bu arada, yazar / anlatıcı birkaç kez açıkça SInger DID'in 4'ün söylediklerinin çoğunu anladığını söylüyor; Şarkıcı, sığınma evinde Yunan arkadaşına, her 4 kişinin de tekrar tekrar tekrar tekrar tekrar tekrar başlayacağını ve ana endişelerini bilmediğini imzaladı. Çoğumuzun, söylediklerimiz hakkında yargılanmadan, tercihen ama bir miktar anlayışla DİNLENMESİNİ gerektirdiğini düşünüyorum. Herhangi bir yargılayıcı dinleyici hiç yoktan iyidir. Bir köpek, örneğin bazı insanlar, hatta bir robot için bu işlevi yerine getirebilir. Bu yüzden, 4'ün kalplerini SInger'a dökmeye devam etmesini ve bunu yapabilmekten biraz rahat etmelerini garip bulmuyorum. Copeland'ın zenci için hak talep etmek için Washington'a yürüyüş yapma hayali var - beni çok meraklandırıyor: 1930'larda böyle bir yürüyüş hakkında konuşan belirgin siyahlar var mıydı? Tamam, Wikipedia'ya baktım. A. Philip Randolph Ocak 1941'de Washington'da bir yürüyüş çağrısı yaptı [ve muhtemelen daha önce konuştu]! silahlı kuvvetlerde ve fabrikalarda ayrımcılığa son vermek. Richard Wright [publ.] Tarafından yazılan kitabın 1940 derlemesinde yapılan bir goodreads incelemesinden bahsetmekten memnun oldum. Yeni Cumhuriyet'te]. Kısa ve iyi bir inceleme ve Wright'ın yazarın siyah karakterleri anladığını hissettiğini öğrendim - McCullers'ın bunu başardığını öğrendi. [“Beyaz ırkın sessiz küstahlığı” kitapta Copeland'ın düşüncelerinde geçiyor.]

It was interesting as first, but as I went farther and farther into the story the girl got VAIN and I couldn't take it anymore, so I stopped reading it.

Relatos por ejemplos. Buen pulso narrativo, algunos de los cuentos son magistrales.

Henry is the first commoner accepted to Knightley Academy, a school for boys to become knights. Once he arrives, he and his friends receive threatening notes and are the victims of more than their share of accidents. Who is responsible and why? Henry and his friends must find out before they are expelled from the academy, or worse. I enjoyed Henry and his friends and their adventures. The friends are a lot of fun and I enjoyed the element of mystery.