Sarah Wilson Wilson itibaren Karetha, Chhattisgarh, Hindistan itibaren Karetha, Chhattisgarh, Hindistan

Bunu Mart ayından beri okudum mu? Bu beni en az 3 ay sürdüğünü söylemek. Kesinlikle ilginç bir konu, benim için biraz kuru, kimyager olarak bile! Son bölüm belki de en sevdiğim bölümdü çünkü meslektaşım ve ben son zamanlarda periyodik tabloyu tartışıyorduk (evet bunu yapıyoruz) ve içinde "l" olan zehirli bir grup 13 elementi hatırlamaya çalışıyordu. Şey gibiydim ... um ... çoğunlukla zehirliler! En sevdiğin ve benim, talyum! Bölüm başlıklarının (kimyasal formüller) sevimli olduğunu düşünmüştüm, ancak çoğunlukla tekrarlayan bölümlerle (etanol yerine metanol) konuştum.

Bir kölenin bakış açısından çok iyi bir hikaye anlattı. Isabel ve Ruth, hikaye açıldığında henüz küçük çiçeklerden ölen yaşlı bir bayan, Bayan Mary Finch için köle kızlar. Anneleri de son zamanlarda öldü. Isabel, Bayan Mary Finch'in iradesinde onu serbest bıraktığı izlenimini altında tutuyor, ancak bulunamıyor. Bayan Mary Finch'in yeğeni olan varisi, kızları satmak ve onlara para almak için endişeli olduğu için onları New York'ta Lockton's'a satıyor. Bayan Lockton kızlara kötü davranıyor ve Isabel ona kızıyor. Bayan Lockton, Ruth'un basit olduğunu düşünüyor, sonra epilepsisi olduğunu öğrendi ve Isabel'i onu birisine sattığına ikna etti. Isabel'in hayal edeceği bir şeyi daha da kötüleştiğini ve sadece beş yaşında olduğunu düşünüyor. Hikaye, 1776 yılında, Bağımsızlık Bildirgesi'nin imzalanmasından hemen önce kuruldu. Vatanseverler, İsraillileri sempatik olan bir evde yaşadığı için Isabel'i onlar için casusluk yapmaya ikna etmeye çalışıyorlar, ancak onu unuttuğunda, İngilizlere yardım etmeye çalışıyor ve ona yardım etmiyorlar. Bu kitap 5-8. Sınıflar için iyidir

Bu kitabı bir noktaya kadar eğlendim. Küçük bir kasabada zihinsel olarak yavaş bir çocuk hakkında ilginçti. Ancak son çok korkunçtu. Eğer bilseydim, asla almayacaktım.

"Repose Açısı" tüm zamanların en sevdiğim kitaplarından biri, bu yüzden bu kitabı görünce eşit derecede ilgi çekici bir hikaye umuyordum. Nezih ama diğer kitabın yakınında hiçbir yerde.

John Connolly kendine özgü bir edebi sese sahip ve mükemmel bir ozan yapmıştı. Dürüst olmak gerekirse, Connolly'nin kitapları hakkındaki tüm yutturmacalardan okuduktan sonra üzerinde düşüneceğim yeni bir klasik bekliyordum. Bu kitabı okumaktan keyif aldım; yetenekli bir akıl tarafından yazılmış, ancak bu kitap retell masalları dışında sıradan bir şey yapmadı. Daha fazla John Connolly okuyacak mıyım? Evet. Ne kadar iyi olduğu konusunda endişelenecek miyim? Hayır. İşte düşüncelerimden birkaçı: Connolly'nin karakterlerinin anlattığı hikayeler uzun zamandır kayıp ahlak hikayeleri okuyor. İlk hikayeden (yeni Kırmızı Başlıklı Kız) günah arayanların kaçınılmaz olarak aradıkları kötülükler tarafından tüketildiğini öğreniyoruz. Her masalın, bugün anlattığımız masalların öncüsü gibi daha eski görünmesine yardımcı olduğunu düşündüğüm benzer bir ders var. Bana masalların kökenleri hakkında ders almak zorunda olan kayınbabamı hatırlattı. Başarısını açıklamak için hiçbir özel takdire şayan özellik David'e atfedilmez. David kibar, cesur ve zekidir, ancak ondan önce gelenlerden daha iyi olduğuna dair hiçbir gösterge yoktur. Sanki artık çocukların bile korku ve batıl inançlarla yönetilmeyen bir çağa ulaşmış gibiyiz, çocukların bile taklit ve gerçek arasındaki çizgide bilgi ve güven ile kutsandığı anlaşılıyor.

Bu serinin ikinci favorim, İngiltere'nin mükemmel kahramanı benim # 1'im. Ne sevdim: Saint tırmık olduğu bildirildi ve gerçekte biriydi. Bu ne yazık ki, her zaman romantizm ile durum böyle değil. Emma'nın kendisine katılmak istediği yetimhanenin yönetim kurulunun başıydı ve Emma'yı yatağına almak için gerçekten avantajını kullandı. Bu göründüğü kadar kötü değil, çünkü Emma isteksiz olmaktan uzaktı :) :) Ve sadece şantaj yapmakla kalmadı: başını salladı ve baştan çıkardı ve büyüledi, ama sonunda kendisini de büyüledi. Emma, kimsenin ciddiye almadığı iyi, sessiz ve alçakgönüllü genç bayandı; yakın arkadaşları bile yeteneklerine inanmıyordu. Fakat Emma, yetimhanedeki çocuklarla ilgilenmeye karar verir ve hiçbir şey onu raydan çıkaramaz. Şiddete maruz kalsa bile * gasp * kendi yoluna gitmeye kararlı. Ayrıca üzerinde Saint varken bir ders verecek. Bunda Rake'den biraz daha koyu bir his vardı ve hem Emma hem de Saint karakter olarak gizli derinliklere sahipti. Konuşmaları gerçekten çok hoşuma gitti ve Saint'in yavaşça nasıl yalnızca Emma'yı arzuladığı değil, onun için de umurunda oldu. Yetimhane hakkındaki kötü planlarını öğrendiğinde ve içgüdüsel olarak silahlarını açarken evinde fırtınaya uğradığı sahne benim için binden fazla kelimeye değdi. 5 yerine 4 yıldızla derecelendirmemin tek nedeni, bulduğum son 50-70 sayfa, hikayenin geri kalanına ve Saint'nin karakterine kıyasla çok tatlıydı ve şahsen aşırı tatlılıktan hoşlanmam. Bunun dışında, bu kitap harika ve kesin bir romantizm hayranları için okumak gerekir.

"Bir mektup daha okuyacağım. Tamam, sadece bir mektup daha" diye düşünmeye devam ettim. Bilmeden önce ayaklarımdan süpürüldüm. Bu kitap beni güldürüyor, gülümsüyor ve ağlıyor, bu da bonus puanlar veriyor.

one of those ongoing projects that's been off and on reading. i still prefer 'the idiot' at this point, but perhaps my mind will change by the time i finish. regardless, i've always liked d's narrative style.

Tonight I can write the saddest lines....Find this poem. Read it. You will not regret it.

I read it in one sitting and was gripped from start to finish! Brilliant book!