Nicolae Comaritan Comaritan itibaren Broszęcin-Kolonia, Polonya itibaren Broszęcin-Kolonia, Polonya

Aslında benim üç yıldızlı kitabımdan değil, iki yıldızdan çok düşük. Kötü yazılmış veya sıkıcı değildi, sadece ben gerçekten bir köpek insanı değilim. Bazen bana bir köpeğin getirdiği sadakat ve bağları anlamamı sağladı, ama çoğu zaman laboratuvarların tarihini ya da Marley'in tüm yıkımlarını gerçekten umursamadığımı düşünüyordum. köpek. Ben gerçekten bir hayvan aşığı değilim, bu yüzden benim sorunum olabilir. Köpeklerin koklamak ve tüylü olduklarını düşünüyorum ve bunların hiçbirini sevmiyorum. Bir evcil hayvan için endişelenmeden hayatımı bir arada tutmak için yeterince zamanım var. Belki de sadece kaba davranıyorum. Gerçekten iyi yazılmış bir kitaptı, en sevdiğim konu değildi.

İnceleme Yayınlanan Okuma Lark 1/25/13: http: //readinglark.blogspot.com/2013 / ... Hmmm, bu kitap beklediğim gibiydi. Bir ton yorumu olmadığını ve cadıların baskın bir rol oynadığını bilerek bu işe girdim. Cadı romanlarını severim, bu yüzden okuma programımda ortaya çıktığında heyecanlandım. Bununla birlikte, bir dikkat kelimesi, bir cadı romanı iken, bu bir bilim kurgu fantezisine paranormalden çok daha fazla benzer. Bu kötü bir şey değil, ama muhtemelen böyle bir roman için en iyi okuyucu değildim. Sevdim ama sevmedim. Bütün Larkların dışında, büyük bir distopya romanı hayranı değilim ve bilim kurgu nadiren benim çay bardağım. Lütfen bu incelemeyi okurken aklınızda bulundurun. Daha önce bahsettiğim türlerin hayranlarının benden daha fazla zevk alacağına eminim. İlk olarak, Sobon'un bu romanın içine koyduğu yaratıcılıktan etkilendim. Doğaüstü güçlerin yüce hüküm sürdüğü büyüleyici bir distopya topluluğu yaratır. Cadıları fütüristik bir topluma sokma girişimini alkışlıyorum. Bu benim için ilginç bir yön ve yeni bir tür ağ oldu. Sobon'un farklı ve yaratıcı bir şey yapma çabası takdir edildi. Aldığım bir şikayet, okurun bu topluma çok az bir dünya yapısıyla girdiğidir. Kendimi yönlendirmem biraz zaman aldı; Bunu sinir bozucu buldum. Arsa ilerledikçe bu toplum hakkında daha fazla şey öğrendim, ama başlangıçta daha fazla olmasını tercih ederdim. Dahası, ana karakter olan Autumn'u tanımaktan gerçekten zevk aldım. Ortalama olarak bilinmeyen bir vatandaş olmaktan birkaç saat içinde "seçilmiş olana" geçer. Hayatınız hakkında doğru olduğunu düşündüğünüz her şeyin yalan olduğunu bulmanın ne kadar zor olduğunu hayal edemiyorum. Autumn'un hiçbir şeyin aynı olamayacağının farkına vardığı anda, son derece iyi yazılmış ve dokunaklı olduğunu söylemektedir, "Hayatımın artık gittiğini bildiğim on sekiz yaşındaki kız Autumn Stone bir şehrin hayatta kalma ümidi "(Kindloe Location 791). Bazı dünyayı parçalayan sırların açığa çıkarılmasının ötesinde, Autumn ayrıca, şehirini tahrip etmeye çalışan deli bir adamın, annesini ve en iyi arkadaşını da öldürdüğünü keşfeder. Zor bir gün hakkında konuş, ha? Autumn'un durumu için empati hissine yardım edemedim. Eğitmesini, yeteneklerini geliştirmesini ve günü kurtarmak için içeri girmesini istedim. Başına gelen tüm kötü şeylerden sonra biraz mutluluğa ihtiyacı vardı. Gerçekten zevk aldığım bir diğer unsur ise, Autumn'un peygamberlik rüyalarıydı. Vizyonlar zorlandığında, onu uykudaki en savunmasız noktasında görmek ilginçti. Bu belki de romanın en sevdiğim yanıydı. Ayrıca arsanın ilerlemesini sağlamaya yardımcı olan bir miktar romantizm de var. Sonbahar kesinlikle bir müttefiki hakediyordu - özellikle tatlı ve özenli olanı - tüm tehlike ve kaosun girdaplarında. Peki, beni bu romanı güçlü bir potansiyele rağmen sevmekten alıkoyan ne? Yine de, bunun birçoğunun tercih ettiğim tarz olmamasından kaynaklandığını düşünüyorum. Gözden geçirme isteğini cadılara daha geleneksel bir yaklaşım olacağını düşünerek kabul ettim - bu genellikle taptığım türden bir okuma. Ayrıca, ortanın başlangıcı ve kısımlarının benim için sıkıcı olduğunu öğrendim. Aklım dolaşmaya başlayacak ve komploya odaklanmak için sık sık kendimi saltanat yapmak zorunda kalacaktım. Buna ek olarak, yazı, kötü olmasa da, biraz basittir. Daha fazla açıklama ve dünya inşa etmek istedim. Anlar da vardı, diyalog biraz gerçekçi görünmüyordu; her zaman karakterlerin yaşlarıyla uyuşmuyor ya da gerçek konuşma kalıplarını taklit etmiyordu. Bunu denemeye distopik roman ve bilim kurgu hayranlarını teşvik ediyorum. Bence bunun bir çok üstünlüğü var; Doğru okuyucunun, Yakalama yöntemini bulmasını görmeyi umuyorum. Bu kitabı 2.5 derece ile 3 derece vererek arasında gidip geldim. Sonunda, bunu okuduğumda kendisini gördüğüm yaratıcılık ve potansiyel nedeniyle 3 ile gittim. Bir Son Gripe: Seçim seçiminin zaman zaman biraz tekrarlandığını hissettim. Aynı kelimenin sürekli devam etmesine neden oldu - bazen aynı cümle içinde. Bu Kitap Hakkında En Sevdiğim Şey: Sobon'un dünyayı yaratmakta ve yaratmakta kullandığı yaratıcılık miktarı İlk Cümle: Şehir merkezi hayatla doludur. Favori Karakter: Autumn Least Favori Karakter: Lucas

Beğenmedim. Sıkıcıydı. Son. Gee, bu harika bir inceleme olmaz mıydı? <3 Ama maalesef çok rüzgârlıyım ve sözlerimi kendime saklayamıyorum. Böylece yaklaşık yüz kadar statü güncellemesi, bu kağıt paketinin beni ne kadar zorladığının sonucudur. Artık, dilimi daha fazla tutamayacağım bir noktaya geldiğimde korkunç, çünkü normalde yüz bin kişiden daha fazla sabrına sahip bir insanım. Beni bu iddia üzerinde deneyebilirsin. En iyi arkadaşım bunu herkesten daha iyi tanıyor ve ispat etmek istersen Rain Misoa'ya (söylediği arkadaş) sormakta özgürsün. Olduğu söyleniyor, sabrım sadece hızlıca azalmakla kalmadı, aynı zamanda ilgim, dikkatim ve dikkatim de bu kitap boyunca onlarla birlikte yok oldu. Anlamsız olmama yaklaşık elli sayfa sürdü. Kafamı yana yatırmak, gözlerimi yuvarlamak ve cansızca sürmek benim yüzümden geçti. Yüz elli sayfa çıktığında, kitabı geri dönüşüm kutusuna atmaya ve bir daha asla farketmemeye hazırdım, çünkü bu noktada bana günlük olarak hava kadar fark edilemezdi. Sonra işler değişti. Giderek ... sinir bozucu hale geldiler. İğrenç? Israrla kısır. Binlerce tanımlayıcı terim bulabilirim. Duygularımı yaymaya çalışarak beni hayal kırıklığımı arttırmaktan kurtarın .... Ama hayır, bu imkansız, çünkü tüm ilgisizliğimin tamamen karşıt bir öfkeye dönüşmesi kitaptan yarı yarıya sürmedi. Kaba ve kudretli olarak, vahşi gözlü ve vahşi, özgürlük ve sağlık adaletsizlikleri tarafından perişan, yaratıkları yakıp yıkan ve yıkıcı, temel karakterin ölümü ve işkencesi için küfürlü ve açık dileklerin patlak vermesine neden olan kısır çağrılardan kurtulan kafesli bir canavar olarak vahşi: anlamsız. Kaybettim. Onu tamamen kaybettim. Bu kitap, kötü yazılmış, şehvet odaklı, kendini seven, cüretkâr ve acımasız, muhtaç, ince, cılız, acımasız bir küçük alçakgönüllü bir "öykünün" sahte derisine hafifçe örtüldü. Fakat buradaki hikaye nedir? Kritik olalım, çünkü bu bir gözden geçirme isteğinde bulunuyor: okuyucunun deneyimlerinden eşit şekilde etkilenen dürüst ve tarafsız bir görüş. Şimdi onu parçalayalım, olur mu? Çizim: Dişiyi erkek ile eşleştirmek için. Niye ya? Çünkü onlar yazar tarafından seçildi. Hiçbir kişilik uyumluluğu, entelektüel yönler, benzer ilgi alanları veya diğer ilişkilere dayanarak. Basitçe: çünkü. Karakterler: Ana karaktere bağlı değilse, kendini sürdürmez. Ana karakter: Seçilen eş için şehvet bağlı değilse, kendini sürdürmez. Mate: Ana karaktere bağlı değilse, kendini sürdürmez. Böylece: Temel ya da temel olarak temel olan hiçbir şeye dayanan konjonktürel ve geçersiz oyuncular. Temel olmadan, hiç kimsenin kendilerine dayanacak bir şeyleri yok: hikaye dağılıyor. Ayar: Geçersiz, tutarsızlıklarla dolu. Temiz ormanın ortasında güzel uçurum tarafı göle karşı bataklık. Reform okulu reformu, güvenlikten daha önce hiç görülmemiş, güvenlikten hiç bahsetmediği veya konuşmadığı ancak nadiren söz konusu olduğu ve öğrencilerin azarlama olmadan nasıl istediklerini yapmalarına / hareket etmelerine / hareket etmelerine izin verilmiş (kalıcı kanıtlara dayanmayan bir veya iki küçük durumlar hariç) buna karşı). Eski davranış tarzlarını iptal etmek ve kendilerini geliştirmek için oraya yerleştirilen karakterler, normal okul kampına hafifçe ısınan "okullar" tarzına benzeyen "okullar" tarzında ısınan hiçbir şey yapmadılar. Yer: Bilinmiyor çünkü çok fazla şehir adı okurların daha önce içinde bulunmadıkça bölgeyi tanımayacağına önem vermeden belirttiler. Sokağa çıkma yasağı ve kurallar, her zaman olduğu gibi, yüksek tutma gücü olan çoğu tesiste tam anlamıyla korunur; Son Sonuç: Arıza. Hikaye İlerleme ve Doruk: Kadın erkekle buluşuyor. Dişi ve erkek birlikte bitiyor. Son. Herhangi bir iklim anı henüz başlamış, sonra kesilmiş ve nihayet bir daha gündeme gelmedi. Sonuç: Yükselen eylemde, doruğa ulaşma ve düşme eyleminde başarısızlık. Sonuç: Hikaye ilerlemesi var olmayan ve ilgisiz. Son Sonuç: Öykü yok, tutarlılık yok, çok fazla alan açıldı ve zayıf mantıklı girişimler Kate'in geniş bir kelime hazinesi olmasına rağmen, öykü söyleme becerisinin yeni doğmuş bir bebeğinkinden daha düşük olduğu sonucuna vardı: Başka bir deyişle, varolmayan. Başka bir kayda göre, tüm karakterler döngüseldir ve ana karakterin dışında hiçbir canı yoktur, bu da gerçek karakterler olarak durmadıkları anlamına gelir. Ana karakter, sadece erkek kurşunla birlikte olma amacı devam ettiği sürece önemlidir, bu da onların feeli dışında bir amaç olmadığı anlamına gelir.

Serideki 5 üzerinden 4'ü okuyan bu, tüm Reavley kardeşlerini ve birkaç cephedeki çalışmalarını içeren en eksiksiz olanıdır.

Okuması kolay ve eğlenceliydi. Bundan sonra ne olacağını görmek için çok heyecanlandım. Ama bununla ilgili özel bir şey yok, ama sevimli

A country neighborhood is thrown into arrears when the lord of the manor comes at last, bringing with him a married couple, an elegant yet stern gentleman, and an elegant sister who looks down her nose at everybody and believes she is the best match for the stern gentleman. Yet, a somewhat plain but witty woman named Elizabeth is the true object of his affections, which becomes increasingly evident when bad weather during a walk forces her to stay in the manor house for a bit. Sound familiar? Ok, so the elegant lady is not the lord of the manor's sister, and Elizabeth is a governess/companion who knows the stern gentleman from her one season in London, when he broke her heart. and the getting stuck at the manor house is not such a big deal. But really? A bit much for a coincidence.