Daniela Szmulewicz Szmulewicz itibaren Tanjung Bunga, East Flores Regency, East Nusa Tenggara, Endonezya itibaren Tanjung Bunga, East Flores Regency, East Nusa Tenggara, Endonezya

Hiç du Maurier okumadığım için Rebecca'yı okumaya karar verdim ve en çok duyduğum kişi o oldu. Jane Eyre ile karşılaştırıldığında çok gördüm ve Jane Eyre en sevdiğim kitaplardan biri. Bana gerçekten Jane Eyre'yi bazı yönlerden hatırlattı, ancak bu kadarını anlamadım. İlk yüz elli sayfa için kendimi hiç beğenmedim, beğenmedim veya beğenmedim. Karakterlere özellikle yatırım yapmamıştım - zaten Rebecca'nın tüm oranlardan mahrum bırakıldığını düşünüyordum ve Maxim'i de sevmedim. Anlatıcıya, kitabın çoğu için ona nasıl davrandığı hakkında hissetme şekli tamamen doğru, ona bir evcil hayvan gibi davranıyor. Ve anlatıcı kendini ... Onun saflığına sempati duyabilirdim, ama aynı zamanda, her zaman yanlış gittiğine inandığına göre, bu şekilde davranılmasına izin verdi. Onun için, özellikle kitabın başlarında, kendimi neden bu kadar anlamadığımı açıklayan çaresizce kendimi rahatsız hissettim. Yüz elli sayfa işaretinden sonra bir yere girdim ve geri kalanını okumayı daha kolay buldum. Rebecca'yla ilgili 'şok edici' gerçek ortaya çıkana kadar Maxim'e daha fazla sempati duymaya başlamamıştım ve farklı davranmaya başladı. Beni, anlatıcının asla kocasının birisini öldürdüğü, asla ondan şüphe etmediği gibi görünmediğinden daha fazla rahatsız etti. Aslında, hiç kimse Maxim'in eşini öldürdüğünü düşünmüyor gibiydi, ancak evlilik mutluluklarını çok iyi işlemiş olsalar bile. En güçlü karakterler muhtemelen Rebecca ve Mrs Danvers. Rebecca, anlatıya yeterince uygun bir şekilde dokunur ve elini her şeyde görebilirsin. Bir şeylerin olduğunu bilmeden önce bile, onu pek hoş bulmamıştım. Biraz ... mükemmel görünüyordu. Bayan Danvers biraz çılgınca, ama aslında biraz sempati duydum. En sevdiğim karakterler Frank ve Beatrice'di, ama - Beatrice biraz incelerken ve oldukça hoştu, oldukça güçlü ve hoştu. Yine de bunu okuduğuma sevindim. Son zamanlarda okuduğum kitapların çoğu, bir şekilde başvuruda bulundu - Jasper Fforde'ın Perşembe Gelecek romanları ve Stephen King's of Bones. Ben de okumak için Jamaika Inn var. Du Maurier'in en sevdiğim yazarlardan biri olacağını hiç sanmıyorum, ama denemek güzeldi.

İtiraf etmeliyim ki, "Seçim Silahı" ile büyülenmemiştim. İyi: oyuncu kadrosu. Lalla Ward ve John Leeson, konuk yıldızların yaptığı gibi karakterlerine hayat getirmekte çok eğlenirler. Göze çarpan Louise Jameson (Leela benim en sevdiğim yoldaşlardan biri) ve her çizgiyi zekâ ve derinlikle süslüyor. Diyalog genellikle parıltılıdır (aşağıdaki istisnalara bakın) - özellikle Arkadian gibi saf bir zevk olan konuk karakterler. Ama bunun dışında kendimi soğuk hissetmeye başladım. Kuşkusuz, Gallifrey ve Gallifreyan siyasetinin büyük bir hayranı değilim. Olmak istiyorum, ama şimdiye kadar deneyimlerim (özellikle gezegenin Tom Baker portrelerini görmek) bana çok umut vermedi. Eğer önyargılıysam affet beni. Ayrıca, bunun serinin geri kalanı için bir kurulum olduğunu varsaydığım için, yumuşak olmaya hazırım. Gallifrey, burada Baker dizilerindeki kadar garip ve sıkıcı görünüyor. Düzensiz çizim, birincil işlev bir sonrakine ilişki kurmak olsa bile, "Seçim Silahı" nın uzunluğunu gerçekten sürdürmez. Ve benim en büyük tartışmam? Leela'nın tasviri. Doktordan ayrılmasının üzerinden birkaç yıl geçtiğini varsaymamız gerekiyor, o zaman neden bu kadar aptal? Leela'nın "vahşeti" nin yarı geniş olduğu anlamına gelen birkaç TV hikayesine sızan kötü bir alışkanlık. Beni yanlış anlamayın, burada bazı komik şakalar var ve bu çok ince bir çizgi, ama Alan Barnes bunu birçok kez yapıyor. Neyse ki, Bayan Jameson bir profesyonel ve her şeyi inandırıcı kılıyor. Neticede? Gallifrey serisinin geri kalanı buna dayanıyorsa, "Seçim Silahı" üç buçuk yıldız olabilir. Kendi başına alınan: iki buçuk, ve bu çoğunlukla oyuncular için.

I learned so much about Abraham and Sarah based on Jewish and Islamic traditions, apocrophon, and better translations of biblical texts. Some common misconceptions about his life were cleared up for me.

This book always makes me remember of my childhood, between 1990-1997, in Queen, NY. The book was great, but it wasn't the book that made the memory. Instead, it was the hiss of the radiator, the rattle of the pipes when i was reading that defined my memory of this book, this series.

review to follow