Anak Adnan Adnan itibaren Kurucaova Belediyesi, 42715 Kurucaova Belediyesi/Beyşehir/Konya, Türkiye itibaren Kurucaova Belediyesi, 42715 Kurucaova Belediyesi/Beyşehir/Konya, Türkiye

"Neler olduğunu bilmiyormuşum gibi davranmayacağım. Bugün buraya seninle bir şeyler konuşmak için sessiz ve sevgiyle konuşmaya geldim - abla gibi. Beni kayınvalide olarak düşünmemeye çalış! " Lita'nın ince kaşları ironik bir şekilde yükseldi. "Ah, kayınvalide annelerden korkmuyorum; eskisi kadar kalıcı değiller." Son zamanlarda romanların temel 'çekilişini', yeni biçimler veya platformlar her gün yüzdüğünde ve battığında neden devam ettiklerini merak ediyorlardı. Romanların neden iki ana noktaya ve ortamın bitişik bir tuhaflığına dayanıyor gibi görünüyor. Bu bitişik tuhaflığı yoldan çıkaralım. Bu elbette uzun biçimli yazılı anlatının kaçınılmaz Daldırma yönü olacaktır. Okuyucunun romana doğru yapması gereken birçok görünmez taviz - uykuya dalmadan güçlü bir lamba altında zaman bulmaktan, karakterleri ve isimlerini sahneye çıktıkça hatırlamaya kadar - kitap ve okuyucu arasında bir tür sözleşme anlayışı yaratın . Söylenmeyen bir şey, bir Netflix dijital akışı veya kullanıcının elinde bir uzaktan kumanda bulunan herhangi bir şey. Bir romanın çözülmesine ilişkin metodik eylem, neredeyse derhal yapımcı ve tüketici arasında vermeyi ve almayı gerektirir; bir kez tamamen batırılmışsa, geri gitmekten başka bir yol yoktur. Diyelim ki, resmi noktalar, ilk olarak, eğer durmadan oturacağımız ve tekrar tekrar hayret edeceğimiz, etkileşimli olarak ikna edici çatışma - ve - çözüm dizisidir. İkincisi, varlıklı, ayrıcalıklı sınıfın istismarlarını izlemeyi sevdiğimiz açık ama kolay kabul edilemez gerçek. Zemin, uzun ince bir çiftin ilerlemesinden önce sihirle temizlenmişti: Lita Wyant ve Tommy Ardwin. Dekoratör, uzun boylu ve esnek, geleneksel dansçının siluetine sahipti; ama o bir siluet, duvardaki bir gölge değildi. Odadaki tüm ışık ve müzik, kollarındaki yarı saydam yaratığa geçmişti. Görünüşe göre ... bir bahar ağacına giren ve uzun bir gümüş çiçeği dalı taşıyan geri gelen biri gibi. "İyi gökler! Quelle plastique!" Marchesa'yı Nona'nın omzuna bağladı ... Bir şekilde zenginlerin ve güçlülerin birbirine karışması, fakir ve zengin arasındaki engin beşte birliklerde yaşayan bizler için büyüleyici. Belki benim okumam son zamanlarda belle époque ve caz çağının dönemlerinde çok fazlaydı, ama bana öyle geliyor ki - operada elmas ve kürklere ya da speakeasys'deki gösterişli pin-çizgilere - romanın tarihi, Advantage'ın çocuklarına ve etrafında neler olduğuna baktı. Görüşlerimizi, izlenimlerimizi, üst kabuğunkiyle karşılaştırmak için sonuçta ortaya çıkan yetenek olduğu kadar kitap satan ham röntgenciliktir; uzak bir üstünlüğü nasıl koruyabileceğimiz veya edemeyeceğimiz, ya da gerçekten boğazınızı nasıl yapacağımızı. Binlerce romanın belirgin rollerde dolaşan sığ zengin piçler olmadığını söylemeye değer; ancak bir roman her zaman bir tür 'avantaj' ile ilgilidir, ister çek kitapları, ister çardaklar, ister konum, dolayısıyla perspektif. Ayrıca, bu benim teorimden edindiğim kadarıyla ilgili. Wharton'un 'Alacakaranlık Uykusu', haklı, blasé, gerçekten iyi durumda olan perilerinde olumlu bir şekilde eğlenir. Ve liyakat, evlilik ya da aldatma yoluyla bu avantajlara ulaşmayı düşünenlerde. Gazlı atmosferler, garip, çarpık yorumlar, sinsi cevaplar, bir Kayıp-Gen veya caz çağı romanından beklediğimiz efsanevi isabet-dip anları elde ediyoruz. Ancak, müdahale eden büyük beşte birliklerin istemsiz bir üyesi olarak, bu insanlar hakkında bir sürü şey yapmanın zor olduğunu söylemeliyim.

Richard Wurmbrand ve karısı Sabina, korkunç işkenceler gördü; ancak Tanrı'ya güvenmekten asla vazgeçmediler. Wurmbrand, Romanya, Rusya ve çevre ülkelerdeki binlerce Hıristiyanın hikayesini, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra inançları için işkence gördüklerini ve Komünistlere teslim olmayanları anlatıyor; bunun yerine işkencecileri Mesih'e kazanmaya çalıştı. Ve yaptılar. Birkaç Komünist subay kazanıldı ve işkence gördükleri ve hapsedildikleri mahkumların diğer esirleri oldular ve kendilerine işkence gördüler. Richard Wurmbrand, bu kitabı Romanya'dan fidesinden hemen sonra, Batı Hıristiyanlarının kardeşlerinin ne acı çektiğini bilmesi ve bize Sözü yaymaya devam etmek için neye ihtiyaç duyduklarını anlatması için yazdı. Romen hükümetinin ölüm tehdidine rağmen, Bay Wurmbrand hala ABD Kongresi'nde tanıklık etti ve onlara vücudunda 18 korku gösterdi. Ona ne olabileceğini biliyordu, ama devam etti. Tanrı, onu izleyen gizli Komünistlerin mükemmel güvenliği ile onu ödüllendirdi! İsa'nın takipçileri, tıpkı elli yıl önce olduğu gibi, hapsediliyor, işkence görüyor ve öldürülüyor. Bizim görevimiz onlar için dua etmek ve bana yardım edebilecekleri sunmak. www.persecution.com

tamam, bu kitap tam 'kabartmak' ve gerçekten çok fazla madde. Grace ciddi bir kaybedenti, ama beni yüksek sesle güldürdü. Ben uyku yoksun ya da ne ama onun tarihleri beni gülüyor, cips komik ve Bambi & hooters aynı cümle belirtilen emin değilim ... LOL

Imagine going to a see a humorous one-woman show, starring the famous screenwriter who brought us "Sleepless in Seattle" and "When Harry Met Sally". That's what listening to this audiobook was like. Ephron begins and ends with despair over the aging process - from the superficial (such as the sagging or otherwise distorted neck problem that afflicts all women over age 43) to the heartbreaking (the inevitable fact of death). In between, she shares her love for reading, New York City, and cooking. (Now I can why she chose to direct "Julie and Julia - an aspiring cook herself, she shares her past adulation of Julia Child, Craig Claiborne and Lee Bailey.) Ephron is funny and has many interesting stories, beginning with her childhood and continuing on through 3 marriages, several career changes, 2 big cities (NYC and Washington DC), 3 kids, and many different couches and apartments. My favorite stories were those relating her love of food and reading, because I really related with those. Ephron is the kind of lady you would love to have lunch with. And I have a feeling she would be doing most of the talking.