Mel McCaul McCaul itibaren Atenas, Ekvador itibaren Atenas, Ekvador

Bu, insancıl eğitim literatüründe sıklıkla bulunmayan bir konuyu ele alan kolay bir bölüm kitaptır: 4-H için bir hayvan yetiştiren, bağlanan ve daha sonra arkadaşlarına ihanete direnen çocuklar. Kırsal çocuklar özellikle yaz sonunda onu satmak amacıyla yaramaz domuz yavrusu yetiştiren genç Sydney'de akraba bir karakter bulabilirler. Domuzdan elde edilen gelir ile bir at almayı umuyor. Ancak, “Sosis Patty” büyüdükçe ve akıllı ve sevgi dolu bir arkadaş olduğunu kanıtladıkça, Sydney’in at takıntısı kaybolur ve enerjisini domuz yavrularının hayatını kurtarmaya odaklar. 4-H hayvanlarını katliam için satmak istemeyen çocuklar sayısız engelle ve uymak için büyük bir baskı ile karşı karşıyadır. Allevato bunu gerçekçi bir şekilde ele alıyor. İnsani eğitim kitap rafları için önerilir.

İki kez okuduktan ve bu konuda bulabildiğim her şeyi okuduktan sonra gerçekten beğendim - her inceleme ve her makale. Kitap kulübü için okuduk ve tartıştık. Tüm bunlardan sonra hala ne hakkında olduğunu bilmiyorum ve hala söylediklerine dair sorulardan başka bir şeyim yok. İnanç sahibi olmanın ya da sadece bir sürü gobbleygook'un ne anlama geldiği hakkında bir hikaye Bilmiyorum ama inanılmaz bir okumaydı. Bazı hayvan ve kanlı kısımları yağdırmak zorunda kaldım; tekneyi ve hayvanların nerede olduklarını gerçekten görselleştiremedi ancak okumaya devam etmek istedi. Yaşayacağını bildiğim halde fırtına beni çok gerginleştirdi. 5 Yıldız veremem çünkü sadece beni karışık ve çok fazla soru ile bıraktı.

I wanted to like this book...and there were some parts I enjoyed. But Berns was still too heavy on the medical jargon. I've done medical/tech writing, I get that it's hard to explain this stuff without resorting to all the scientific terms. Maybe if there were more illustrations and diagrams I would feel differently. Most of the time I felt as if I was reading a textbook. What really pissed me off, though, was getting to the Appendix and finding a rundown of drugs. What the hell does this have to do with anything I just read? Is Berns suggesting that the only way the "average person" can achieve iconoclast levels is by taking Prozac, Paxil or Diazepam? Talk about performance enhancing drugs. Did Berns' agent/editor convince him that he needed to include this appendix in order to make the book seem more like a "how to" book? Just stick with the facts, man, and leave the personal growth/self-improvement to Stephen Covey, Wayne Dyer and the like.

Wouldhave give it 3 1/2 if I could. Good older-girl teen book. It reminded me a lot of the twilight series. I will probably read the next one to see what happens next.