luisinpachala

Pianoplayers, bir ailenin birçok nesli aracılığıyla ifade arayan yaratıcı bir dürtü konusundaki ilgi çekici fikri araştırıyor. Burgess'in yazımı müzikal referanslarla doyurulur ve müzisyen olmanın ne anlama geldiğine dair kesin bir anlayış gösterir - böyle bir hikayeye kolayca bağlanabilecek romantik tüyleri sanslar. Biraz daha incelikli olsa da Vonnegut'un duyarlılığına biraz benzeyen bir kara mizahla yazıyor. Pianoplayers, cinsiyet rolleri ve cinsel gelenekler üzerinde - bazen neredeyse proselitikleştirme noktasına kadar - yoğun bir şekilde işlem görüyor, ancak romandan uzaklaşmak yerine, birleştirici bir tema ve müzikal ifadeye ilginç bir paralel olarak kullanılıyor. Harika bir okuma ve A Clockwork Orange'ı sevdiğim kadar, Burgess'in daha iyi bilinen eserlerinden daha ince hazırlanmış bir roman.

2020-01-11 00:38